حسن جان چقدر عجله داشتی برای رفتن ،همیشه برایم چهره ات دوست داشتنی بود،نمی دانم به خاطر سریالی های بود که بازی کردی یا به خاطر نوع نگاهت بود چقدر با دیدن احساس خوبی داشتم ،متین بودن ،آرام و با وقار ،چقدر زود رفتی از پیش مان هنوز داغدار عزیزنمان بودیم ، چهره ام خشک شد و دستمانم بی حرکت ،نمی توانم بنویسم که چقدر زود رفتی و ما هنوز تو را سیر ندیده بودیم .
در آخرین پست اینستاگرام
ات برایمان نوشتی ” دوستدار همه شما عزیزانم “ و ما یادمان رفت بنویسیم که ما هم تو را دوست داریم و ارزوی سلامتی برایت داریم .
برای نسل دهه 60 حسن جوهر چی سمپل معرفت و مرام ،وقار و منش بود ،در فیلم ات با سیروس الوند آمدی و در فیلم در پناه تو حس بودن را با دیالو گ های زیبایت به ثمر نشاندی ، سال 1389 در ماه عسل چقدر خوش درخشیدی و چقدر کلامت بر دل می نشست .
در تنهایی لیلا تو رفتی و لیلا ماند ،و چقدر زود دیالوگ های خود را واقعی بازی کردی . ما را به حسرت نگاهت حبس کردی .
