گیج کننده ترین اقدامی که علیه خویش می تواینم بکنیم، این است که بکوشیم قلبمان را به چیزی قانع کنیم که مغزمان می داند یک دروغ بزرگ است . شنون آدلر(برگرفته ازدیر آموخته ها ) پیش نوشت یک : توضیح : نشانه اجتماعی یکی از پارادوکس های جامعه ما رواج بی منطقی است ،این
پیش نوشت صفر : معمولا من هر روز به آدرس وبلاگ دوستان متممی ، سر می زنم ،تقریبا معتاد شده ام و مثل انگلیسی ها که صبحانه را با روزنامه گاردین و تایمز آغاز می کنند،من هم هر روز سعی می کنم نیم نگاهی به وبلاگ دوستان بندازم و مست و سرشار از نوشتن و
پی نوشت صفر : شرپا چه کسانی هستند شِرپا گروهی از افراد بومی نپال هستند. این افراد از 500 سال پیش ساکن کوه‌ها هستند. در آیین آنها کوه اورست مقدس است. بنابراین تلاشی برای فتح این قله نمی‌کردند. لغت شرپا به معنی “مردمان شرق” است. این کلمه از دو واژه شار به معنی شرق و
ساعت تنهایئم خوابیده …. پیش نوشت 1: چند سالی است که در درون خودم احساس می کنم ،مسیر زندگی ام برایم ملموس تر شده،اگر نگویم درون گرا تر(زیرا این واژه دارای تعاریف مختلفی است و نمی تواند در یک کلمه گنجانده شود مگربه طور کامل شرح و بسط داده شود که از حوصله این متن خارج
به بهانه شروع سال جدیددنبال شعر مناسبی برای اواین نوشته ام بودم ،با توجه به علاقه ام به هوشنگ ابتهاج به شعری از ایشان رسیدم ،هر چه خواندم بیشتر لذت بردم ،البته این شعر باصدای سینا سرلک سروده شده است . برخیز که غیر از تو مرا دادرسی نیست گویی همه خوابند، کسی را به کسی
پی نوشت اول : گفت ما را هفت وادی در ره است چون گذشتی هفت وادی، درگه است هست وادی طلب آغاز کار وادی عشق است از آن پس، بی کنار وادی اول : طلب چون فرو آیی به وادی طلب پیشت آید هر زمانی صد تعب چون نماند هیچ معلومت به دست دل بباید
